جریان زندگی لا به لای چوب و گوگرد

به گزارش مجله سرگرمی، خبرنگاران، گروه استان ها - مهیار فاضل: شاید زمانی که جان واکر نخستین کبریت شیمیایی را اختراع کرد، یا همان موقع که آلمان در سال 1832 به ابداع نخستین کارخانه کبریت سازی دنیا مغرور بود، کمتر کسی به این فکر می افتاد که روزی خاصیت آتش زایی کبریت درست در حاشیه اذهان عمومی جا خوش کند، و عده ای از مردم، جریانی بی نظیر از تاریخ و زندگی را با هزاران قوطی بزرگ و کوچک کبریت در لا به لای چوب و بوی تند گوگرد به راه بیندازد.

جریان زندگی لا به لای چوب و گوگرد

حسین پورجبار، یکی از جریان آفرینان پیروز در این عرصه است؛ که هزاران قوطی کبریت از هر رنگ و لعاب و با هر ملیتی را در اتاقی از جنس تاریخ نگهداری می نماید؛ او که 24 بهار از زندگی را پشت سر گذاشته و هم اکنون در دانشگاه دانشوران تبریز مشغول به ادامه تحصیل در رشته نرم افزار است، در مصاحبه با خبرنگاران می گوید: اولین باری که قوطی کبریت به دست گرفتم، به 9 سالگی ام بر می گردد. آری، ماجرای این کلکسیونر جوان تبریزی از قریب به 15 سال پیش آغاز شد، از یک همسایگی ساده با یکی از باتجربه های مجموعه داری، مرحوم حاج حسین بجانی جهانی معروف به حسین پاسدار، بجانی که آرزوی نوه دار شدن را در دل می پروراند با دیدن کودک کنجکاو همسایه بالایی، خونش به جوش آمد و کودک 9 ساله را همسفر خود در خاطرات گذشته با ماشین مجموعه کبریتش نمود؛ طولی نگذشت که حسین پاسدار دار فانی را وداع گفت و با توجه به علاقه وافر نوه معنوی اش به مجموعه کبریت، آن را برای او به ارث گذاشت. اکنون و پس از گذشت سالیان متمادی از آن روز، حسین پورجبار به تنهایی یادگار پدربزرگ معنوی خود را به یکی از منحصر به فرد ترین مجموعه های کبریت ایران تبدیل نموده است.

او مجموعه داری را تفریحی سالم خوانده ابراز می نماید: کلکسیون بستری مناسب برای گذراندن اوقات فراغت به شکل سالم است.

پورجبار شرح می دهد: در مجموعه کبریت من، پک هایی از اکثر کشورهای جهان از قبیل روسیه، آمریکا، انگلیس، ویتنام، سوئد و سوئیس یافت می گردد.

قدر زر زرگر شناسد، قدر گوهر گوهری

این مجموعه دار تبریزی در مورد زیبایی های منحصر به فرد جهان برای یک مجموعه دار شرح می دهد: جهانی کلکسیونرها مملوء از زیبایی های منحصر به فردیست که آدم های عادی خیلی بی اعتنا از کنارش رد می شوند؛ در واقع کلکسیونرها زیبایی های نهفته در دل چیزهای به ظاهر بی ارزش را به رخ جامعه می کشند.

کلکسیونر خانم و آقا ندارد

این جوان تبریزی در ادامه ابراز می نماید: خانم ها به دلیل ظرافت ذاتی شأن مهارت بیشتری در کلکسیونر بودن دارند.

جهانی کبریت های بندانگشتی خاتمه ندارد

پورجبار در مورد گرایش و ورودش به جهانی کبریت ها می گوید: به نظرم کبریت، متنوع ترین آیتم کلکسیونی است؛ چرا که هر روز نسخه جدیدی از این کالا با گرافیک و اندازه و رنگ متفاوت تر پا به عرصه وجود می گذارد و به نوعی جهانیی خستگی ناپذیر پشت ظاهر کوچک کبریت های بندانگشتی رخنه نموده است.

وی تصریح می نماید: به عنوان مثال کبریت ها در قالب های مختلف از قبیل پک، سری، تکی، پلاستیکی و چوبی، کتابی، جیبی و استوانه ای وارد بازار می گردد.

این مجموعه دار جوان ادامه می دهد: شاید به دلیل همین تنوع بی خاتمهست که تا به حال سراغ فندک نرفته ام؛ چرا که فندک تنها تغییر ظاهری در شکل می دهد.

مجموعه داری با خانواده نمی سازد

تا چندی پیش خانواده ام به کبریت های مجموعه ام آت و آشغال می گفتند این را مجموعه دار جوان تبریزی در ادامه سخنانش بیان نموده و ادامه می دهد: اوایل که آغاز به جمع آوری کبریت نموده بودم، خانواده ام و بخصوص مادرم سعی داشتند با استفاده از کبریت هایم یا قطع کردن پول تو جیبی روزانه ام مانع از خرید و جمع آوری کبریت شوند. او می افزاید: تا همین یک سال پیش بستگانم تا چشمشان در چشمم می افتاد می گفتند: پول این آت و آشغال ها را جمع می کردی، می توانستی الان یک چیز درست و حسابی بخری.

دلم نمی آید کبریت روشن کنم

وقتی از او می پرسم تا به حال از کبریت های خودت استفاده نموده ای یا نه؛ می خندد و می گوید: البته که نه؛ من دلم نمی آید فتیله کبریتی را سیاه ببینم.

گل سرسبد مجموعه دار تبریزی

پورجبار در بخش دیگری از سخنانش می گوید: تا به حال بیشترین نرخی که برای یک کبریت دریافت نموده ام سه میلیون تومان بود. وی می افزاید: این قیمت متعلق به کبریتی است که در کل ایران سه عدد از آن وجود دارد، البته کبریت من از نظر کیفیت و رنگ به مراتب بهتر از دیگر دو کبریت است. پورجبار در ادامه تصریح می نماید: البته قیمت گذاری های صورت پذیرفته شده بر مبنای علاقه هر فرد به کبریت و مجموعه داری است. این مجموعه دار جوان تبریزی شرح می دهد: در مجموعه کبریت من 16 کبریت کمیاب و شش کبریت نایاب وجود دارد که اکثر این تعداد چوبی ایرانی و پلاستیکی صدقیانی است.

جایی که مجموعه داران به هم می پیوندند پورجبار در بخش دیگری از سخنانش در مورد نقش فضای مجازی در تقویت ارتباطات مجموعه داران جهان عنوان می نماید: فضای مجازی و به خصوص شبکه های اجتماعی بستر مناسبی برای تبادل اطلاعات بین مجموعه داران است. وی می افزاید: خود من، اکثر کبریت های غیرایرانی مجموعه ام را به وسیله شبکه های اجتماعی بدست آورده ام.

سختی های کبریت داری، از جلدگیری تا آتش سوزی این مجموعه دار تبریزی با بیان اینکه نگهداری کبریت نیز همانند سایر مشاغل، سختی های مختص خود را دارد شرح می دهد: نگهداری کبریت های پلاستیکی به مراتب آسان تر از نوع چوبی آنها است. وی می افزاید: جلدگیری تک تک کبریت های چوبی به منظور جلوگیری از پوسیدگی آنها از طاقت فرسا ترین مراحل این نوع از مجموعه داری است. پورجبار ادامه می دهد: وقوع آتش سوزی کبریت ها یکی دیگر از چند خوان سخت نگهداری آن است.

وقتی مجموعه داران خانه نشین می شوند

پورجبار در بخش دیگری از سخنانش اظهار می نماید: نبود فضای مناسب برای به نمایش گذاشتن مجموعه، از دیگر مسائل مجموعه داری است. او ادامه می دهد: من و چهار نفر دیگر از اعضا انجمن مجموعه داران کبریت در تبریز که بصورت حرفه ای مشغول به جمع آوری کبریت هستیم؛ با مشکل نبود فضای مناسب برای به نمایش گذاشتن مجموعه مان روبرو هستیم.

مجموعه های جدید در راهند

کلکسیونر تبریزی تنها به جمع آوری مجموعه کبریت بسنده ننموده؛ به گونه ای که مجموعه پانصد عددی سکه های کمیاب و نایاب خارجی، سه هزار تمبر، 10 رادیو و 72 عدد تسبیح از جمله اهم مجموعه های وی است؛ که میخواهد در آینده ای نه چندان دور در کنار جمع آوری کبریت به گردآوری این اقلام نیز بپردازد.

آدم که عشقش را عوض نمی نماید، می نماید؟

پورجبار در بخش دیگری از سخنانش می گوید: خیلی ها به من پیشنهاد فروش مجموعه ام حتی به قیمت های باورنکردنی ای می نمایند؛ اکنون من از شما می پرسم: آدم که عشقش را عوض نمی نماید، می نماید؟

من بدون کلکسیون؛ هرگز

روزی که کلکسیونم نباشد، می میرم این را فردی می گوید که به قول خودش بهترین دوره از زندگی اش را میان کبریت ها گذرانده.

او ادامه می دهد: بهترین سالهای زندگی ام را اینجا در خلوتم با کبریت هایم، که جهانیی از خاطره را برایم زنده می نمایند، گذراندم.

پورجبار می افزاید: وابستگی ام به مجموعه بیشتر از خانواده ام نباشد کمتر هم نیست؛ و روزی که مجموعه ام نباشد، به داغ از دست رفتن عزیزی می نشینم که در فراز و نشیب های زندگی همواره همسفرم بوده است، و در داغ عزیزی از دست رفته در کنج کوچک اتاق جان می بازم.

عکس ها از مینا نوعی

dorezamin: دور زمین | سفر به دور زمین هیچوقت اینقدر آسون نبوده! تور لحظه آخری، تور ارزان، اروپا، تور تایلند، تور مالزی، تور دبی، تور ترکیه

منبع: خبرگزاری مهر
انتشار: 24 آبان 1400 بروزرسانی: 24 آبان 1400 گردآورنده: kurdeblog.ir شناسه مطلب: 33875

به "جریان زندگی لا به لای چوب و گوگرد" امتیاز دهید

امتیاز دهید:

دیدگاه های مرتبط با "جریان زندگی لا به لای چوب و گوگرد"

* نظرتان را در مورد این مقاله با ما درمیان بگذارید